Wat is Aids?

Veel mensen weten niet wat het verschil is tussen HIV of Aids. We denken dat HIV minder gevaarlijk is, of dat het hetzelfde is. Dat is niet het geval. HIV is het Human Immuno-Deficiency Virus, dat je witte bloedlichaampjes aantast. Deze zijn een belangrijk del van je afweersysteem. Doordat je afweer slecht wordt, kan je lichaam zich niet meer verweren tegen diverse andere ziekteverwekkers. Zodoende kan een simpele griep ineens dodelijk zijn.

Als je weerstand uiteindelijk niet meer in staat is ziekten af te vechten waar een gezonde persoon dat wel kan, spreken we van Aids. Acquired Immuno Deficiency Syndrome. De term syndroom staat voor een combinatie van verschillende ziektes, omdat het afweersysteem niet meer funcioneert.

Wonderbaarlijk genoeg is HIV virus echter nooit waargenomen door wetenschappers. De foto’s die door de ene arts als bewijs worden getoond, worden door andere  afgedaan als onduidelijk of onzin. Aids zelf is geen op zich staande ziekte, maar een zwakte van het afweersysteem, waardoor andere ziekten niet afgevochten kunnen worden.

Toen in 1981 Aids bekend werd, leek het te gaan om een ziekte die slechts een kleine deel van de wereldbevolking trof: de homoseksuele gemeenschap. Hierbij ging het om een combinatie van twee ziekten: Pneumacystis Pneumonia, een longaandoening, en Kaposisarcoom, de inmiddels overbekende donkergevlekte huidaandoening.

Wat wel een toevallig samengaan is, is dat in de periode dat Aids steeds groter werd, in dezelfde uitgaansscene de zogenaamde “Poppers” werden gebruikt. Dat waren kleine ampullen, met daarin een vloeibare, vluchtige geestverruimende substantie. De stoffen in deze Poppers hebben een verslappend effect op glad spierweefsel, waaruit ook de kringspier bestaat, Om deze reden is werden de poppers veelvuldig gebruikt door homoseksuelen. Door de schadelijke vluchtige stoffen kregen veel gebruikers last van longaandoeningen, gelijk aan Pneumacystis Pneumonia.  Het Kaposisarcoom wordt ook door het Hepatitis-8 virus veroorzaakt. Wat ook weer een gevolg kan zijn van een slechte afweer.

En dan hebben we nog Alan Cantwell, schrijver van het boek “Queer Blood”. Hij claimt dat de eerste bekende gevallen van Aids, voorkwamen in Amerika, ten tijde van een Hepatitus-B experiment waaraan homoseksuelen meededen. Zij kregen een experimenteel vaccin toegediend, dat was ontwikkeld in apen. Dit brengt  Cantwell tot de conclusie dat HIV een vorus is, ontwikkeld door mensen als een methode voor biologische oorlogsvoering. Hij ziet ook een link tussen de aidsepidemie in Zuid-Afrika en de vaccinatieprogramma’s van de WHO in de jaren ’70. Of dit bewust is of niet, is lastig te zeggen. Als het HIV virus bij apen vandaan komt en wij gebruiken apen voor het ontwikkelen van vaccins, is dat misschien toch een denkwijze die het waard is verder onderzocht te worden.

Nog een kanttekening: Het CDC, het Amerikaanse Center voor Disease Control, stond op het punht om wegbezuinigd te worden voor Aids bekend werd. Nadat de polio-epidemie ingeperkt was, was en geen noodzaak voor een dergelijk overheidsorgaan meer.

Cijfers

Er is geen andere ziekte met zoveel slachtoffers of een vergelijkbaar sterftecijfer als Aids. Vreemd genoeg zijn de cijfers allemaal gebaseerd op schattingen en aannames. Zelfs de WHO heeft geen harde cijfers over hoeveel mensen daadwerkelijk aids hebben.

De voornaamste oorzaak hiervan is dat in de tijd dat Aids bekend werd, er verschillende definities zijn opgesteld. In Zuid Afrika leken veel mensen Aids te hebben. Maar er waren geen geld of middelen om de mensen te testen. Daarom stelden ze een lijst op van symptomen. Als iemand meerdere van deze symptomen vertoonde, werd de persoon bestempeld met “waarschijnlijk aids”. De symptomen zijn onder andere gewichtsverlies, langdurige diarree, langdurige koorts, langdurig hoesten, Oropharyngeal Candidiasis (schimmelinfectie van de mondholte), herpesuitbraken op de huid. Wat de vraag doet rijzen: hoe weet je dat deze symptomen het gevolg zijn van het HIV virus als je geen verder onderzoek doet? In Zuid-Afrika is de gemiddelde levenstandaard niet erg bevorderlijk voor het afweersysteem. Er zijn ook mensen in Zuid-Afrika, die denken dat als al het geld dat nu in de Aids-industrie omgaat wordt gestoken in het verbeteren van de levenstandaard, zaken er heel anders voor zouden staan.

En omdat het geen specifieke ziekte is maar een verzamelijk van ziekten en symptomen, veranderen de normen voor het aantal HIV-besmettingen met de tijd. Zo kan het gebeuren dat als er een daling in het aantal HIV-patienten voorkomt, de cijfers worden veranderd en er een stijging zichtbaar is van 100%.

Tests

Veel van de verschillende HIV-tests in omloop, vertonen vals-positieve resultaten. Er lopen veel mensen rond met het stempel van een HIV-patient, terwijl dat niet waar is. De mensen gebruiken giftige medicatie om een ziekte in te perken, die ze niet hebben. Om van de vals-negatieve resultaten nog maar niet te spreken. Een documentairemaker ging voor zijn film naar Zuid-Afrika. Daar wilde hij laten onderzoeken of hij HIV heeft. De zuster nam twee verschillende tests af, omdat de resultaten niet altijd klopten. En ze gaf al aan als de twee resultaten verschilden ze nog een andere, derde test zou doen. Verder was de voorgeschiedenis van de patient belangrijke rol. Als iemand veel intiem contact heeft met verschillende mensen zal dit de testresultaten beïnvloeden.

Ook in de westerse wereld staat op alle HIV-tests dat deze test niet sluitend is, dat er verder onderzoek nodig is. Laboranten geven aan dat de uitkomsten van de testen verschillen per producent van de test. Ook gelden er verschillende normen voor de testresultaten, afhankelijk van het land. Wat toch vreemd is, een virus is een virus, zou je toch denken.

Medicijnen

In 1981 werd Aids als syndroom bekend. De patiënten die leden aan deze ziekte kregen een medicijn voorgeschreven genaamd AZT, Azidothymidine. Uiteindelijk bleek deze stof zelfs kwalijker te zijn dan de ziekte waarvoor de behandeling bedoeld is. Veel mensen zijn overleden voordat artsen durfden erkennen dat mensen het gebruik beter konden staken. Pas in 1996 is de bekende cocktail opgesteld. Deze mix van medicijnen bevat ook AZT, maar in een andere dosering om bijverschijnselen te beperken. Hoewel die nog steeds in grote mate voorkomen. Er zijn artsen die beweren dat als je een gezond afweersysteem hebt en je in aanraking komt met het HIV-virus, je lichaam zich er zelf tegen verzet en je er nooit wat van zult merken. Gelukkig voor de medicijnenindustrie weten niet veel mensen dat.